De reden van het be-(ont)staan !

Het is heel waarschijnlijk dat de meeste jongeren (en misschien zelfs ook de ouderen) van onze zaalvoetbalclub zich het ontstaan van onze club niet herinneren, laat staan het hebben meegemaakt. Net zomin zullen deze zelfden dan ook weten dat Opvelp al altijd een broeihaard is geweest van groot voetbaltalent, zoals Lucien Dupont, Marcel Pierre (vader van), Romain Hubin (broer van), Walter Decoster, Rudy Dupont en Michel Havet.

De oudsten van hen konden in de jaren ‘50 hun sportief heil zoeken bij White Star Opvelp, dat begin de jaren ’60 werd opgedoekt. Anderen moesten later naar H.O. Bierbeek of schopten het zelfs tot 3de klasse bij Olympia Wijgmaal.

Begin de jaren ’80 opperden enkele Opvelpse jongeren om opnieuw te starten met een eigen voetbalploeg. Immers het merendeel van deze jongeren speelden bij Bierbeek of Neervelp en met al dit talent samen kon er zeer gemakkelijk een ploeg gevormd worden die zeer comfortabel in vierde provinciale zou kunnen meedraaien. Jaarlijks werden enkele oefenwedstrijden georganiseerd en werd er zelfs een reputatie opgebouwd door van naburige bestaande ploegen te winnen.

Er werd uitgekeken of men niet opnieuw het oude stamnummer van Opvelp kon overnemen, er werd gezocht naar een geschikte locatie om te spelen en er werd gesproken met mogelijke sponsors. Tot er werd vernomen dat WS Opvelp nog schulden had bij de voetbalbond en het dus onmogelijk was om deze af te dragen. Alternatief was om bij de Liefhebbers te gaan voetballen, maar dat zagen de meesten niet zitten.

In de winter van ’83-’84 werd er dan naarstig gezocht naar liefhebbers om een paar oefenwedstrijdjes zaalvoetbal te spelen. Dit viel zo goed mee dat de eerste gesprekken begonnen om een zaalvoetbalclub op te richten ! De eerste vergaderingen hadden plaats in café De Welkom en er werd onderhandeld met de cafébaas over mogelijke sponsoring. Alles was in kannen en kruiken tot op de dag dat er officieel toegezegd werd om met competitie te starten waarop de patron met zijn sponsoring afhaakte!

Maar de initiatiefnemers, met als drijvende kracht onze huidige voorzitter, wilden van geen wijken weten en in gezamenlijk overleg werd er beslist dat iedere deelnemer 2500 Belgische Frank zou ophoesten om zo de inschrijving en de uitrusting te kunnen betalen. En zo werd dan in de zomer van 1984 een nieuwe zaalvoetbalclub boven de doopvont gehouden. Oprichters waren : Patrick Gazia, Francis Durieux, Gerrit Olemans, Yvan Taverniers, Kris Abts, Michel Decoster, Michel Abts en Raf Coetermans met als begeleider Theo Hubin. Let even op dat 5 van de 9 oprichters op dit moment nog altijd lid zijn van onze zaalvoetbalclub, een unicum denk ik na een bestaan van meer dan 21 jaar !

Het waarom achter de naam !

De noodzaak en het talent was in ons kleine dorpje Opvelp (toen een 750 inwoners) aanwezig en nu waren er 9 bereidwilligen gevonden, die wilden starten met een zaalvoetbalvereniging.

In augustus 1984 werd er dus beslist om te starten met een club en werd er eveneens beslist om in te schrijven in een regionale competitie. Vermits er in de regio al enkele ploegen actief waren in Tienen, was de keuze snel genomen en werd er ingeschreven in de weekreeks van de TZVB (Tiense Zaalvoetbal Bond). Deze inschrijving kostte ong. 20 000 BEF en omdat er geen sponsoring was, droeg iedere betrokkene zelf zijn steentje bij! Zonder echter verdere informatie in te winnen werden 2 vrijwilligers aangeduid om de inschrijving te voltooien nl. Michel Decoster en Raf Coetermans.

Eenmaal deze 2 heren aanwezig waren in Tienen op de inschrijvingsavond stelden zich blijkbaar nog enkele problemen :
er was tijdens de voorbereidende gesprekken geen enkele maal gesproken of zelfs gedacht aan het feit dat een club een naam zou moeten hebben.
net zomin waren deze mensen er zich van bewust dat een club een bestuur (op die moment althans op papier toch) moet hebben of m.a.w. toch enkele verantwoordelijken die in naam van de club moesten tekenen.

Voor de beide heren daar aanwezig werd het dus brainstormen op dat moment en vermits zij 2 de enigen ter plekke waren beslisten zij om M.D. als ‘president’ –voorzitter- te bombarderen en R.C. als secretaris-correspondent te benoemen (wat achteraf gebleken een zeer goede keuze is geweest!). Tevens duidden zij geheel vrijwillig het jongste lid van de 9, Kris Abts, aan als penningmeester, waarmee dus op dat moment het bestuur samengesteld was.

Nu was er dus nog het probleem van de naam! Er was niet echt een clublokaal (er werd nu wel bijeengekomen in café ‘bij den dikke’ – op de plaats waar nu De Velpe staat), dus konden we moeilijk ZVC Den Dikke noemen; Zaalvoetbal Opvelp, White Star Opvelp waren andere opties, maar toch niet origineel genoeg. Er werd nog een pintje besteld, nog één en nog één…. en terwijl deze genuttigd werden aan de toog van de cafetaria kregen de 2 heren een ingeving die nog jaren ging nazinderen in de streek! De naam van de club ging worden…….. DEN TOOG OPVELP.

Het allereerste seizoen !

Eindelijk was het zover! Het seizoen 1984 – 85 werd dus aangevat in de TZMVB, de Tiense Zaal Mini Voetbal Bond. Omdat de meesten toch ook nog veldvoetbal speelden opteerden we om te starten in de weekreeks, waar we ingedeeld werden in reeks 2.
Na enkele oefenwedstrijden stond de allereerste competitiewedstrijd op het programma: Donderdag 18 oktober 1984 zal in de annalen van Den Toog gegrift blijven als de officiële startdatum, een historische dag dus! Om 22 u startte de wedstrijd tegen Sort en werd overtuigend gewonnen met 8 – 0!

Onze typeploeg zag er in die tijd als volgt uit :
Doelman was Michel Abts, tot voor kort de vaste doelman van de Veteranen
Laatste man speelde meestal Raf Coetermans, bij iedereen wel gekend, al eens afgewisseld door Gerrit Olemans, de voormalige coach van de A-ploeg, die echter niet zo heel veel wedstrijden van het eerste seizoen heeft meegespeeld omdat hij zijn legerdienst moest vervullen.
Flankspelers waren Patrick Gazia, een speler zonder veldvoetbal-ervaring maar met heel veel inzet en Kris Abts, huidig bestuurslid en toen nog student. Aan de andere zijde draafden Michel Decoster, de grootste technieker onder ons en nog steeds erevoorzitter van onze vereniging, en Francis Durieux, vader van Davy D.
Voorin werd Yvan Taverniers geposteerd, op dat moment zeer snel en aartsgevaarlijk voor doel.
Deze acht spelers werden toen al ‘deskundig’ geleid door Theo Hubin, ‘de Witte’, die deze taak tot op heden nog steeds vervult bij onze A-ploeg !
Onze reeks bestond uit 10 ploegen en er werd op de meest uiteenlopende uren gespeeld. Zo moesten we regelmatig aantreden op maandag en donderdag om 19 uur of om 23 uur! Dat betekende voor de meesten onmiddellijk na het werk naar de zaal of in het andere geval spelen tot middernacht !

Ondanks het feit dat dit ons eerste jaar in competitie was, kunnen we toch spreken van een zeer geslaagd seizoen met toch wel enkele uitschieters. Met dus 18 gespeelde wedstrijden, 10 gewonnen, 4 gelijk, 4 verloren en doelsaldo 107 – 59 ! Vermelden we ook nog dat we in de bekercompetitie gestrand zijn in de kwartfinale en dat de topschutter van de reeks uit onze ploeg kwam met Yvan T. met 40 doelpunten! Het seizoensrecord qua uitslagen :

20 – 2 tegen rode lantaarn Vector
3 – 3 tegen de latere kampioen Witte Spreeuwen
heroïsche wedstrijden tegen rivaal Parijs-Roubaix (4 – 4 en 2 – 3 nipt verlies)
maar ook wel met een eerste zwart schaap ; de Besenploeg (4 – 4 en 4 – 6 verlies).
Toch eindigden we knap derde (we kunnen ook zeggen gelijk tweede met Parijs-Roubaix) met de volgende einduitslag

Wat nu ?

Den Toog eindigde dus in zijn allereerste seizoen 1984-85 op de derde plaats in de TZMVB. Welke inspanningen dit allemaal gevraagd had, heb je allemaal al kunnen lezen in het vorige hoofdstuk. Dé grote vraag die zich op het einde van het eerste seizoen stelde, was: doen we voort, en als we verder doen, hoe gaan we dit doen? Zetten we opnieuw geld uit eigen zak in de pot of zoeken we een alternatief om onze inschrijving te sponsoren?
Na een goed gesprek onder de leden (spelers) werd er beslist om met Opvelp-kermis een bal in te richten. Het was inderdaad weer enkele jaren geleden dat er met de ‘grote’ kermis in september nog een dansfeest voor de inwoners van Opvelp werd georganiseerd.  En zo geschiedde het dus: de roots van onze extrasportieve activiteiten ligt dus in september 1985. Op 20 september 1985 werd de zaal ‘De Welkom’ in Opvelp afgehuurd, en werd het in de streek zeer gekende orkest ‘Lotus’ gevraagd om op te treden en er werd een sponsor gezocht om de inkomkaarten te drukken.
De dagen voorafgaand aan dit bal werden alle huizen van het dorp bezocht met de vraag om een kaartje, met als prijs 50 BEF, als steun aan te kopen. In totaal werden in het dorp meer dan 200 kaarten verkocht, de leden zelf verkochten zelf nog heel wat kaarten aan vrienden en familie buiten het dorp, waardoor we al een groot gedeelte van onze onkosten konden dragen. De dag van het grote gebeuren kwamen de leden in de zaal bijeen om 15 uur om de tafels en stoelen klaar te zetten en om de pistolets te smeren en van beleg te voorzien. Tussendoor was er ook nog tijd om de kelen te smeren en om de beruchte Pale-Ale te consumeren. Naast de spelers kon de club ook beroep doen op enkele sympathisanten waaronder Eddy Gazia, die mee kwam smeren en ‘s avonds van dienst was tijdens het bal. Het bal zelf kende een trage start, maar werd uiteindelijk nog een leuk feest, dat tot in de late uurtjes duurde en in het café voor de zaal rond 6 uur ’s morgens werd afgerond bij een laatste pintje.

Dit eerste kermisbal was dus de club haar allereerste succes, waarmee meteen de kas gespijsd was om een jaar competitie zorgeloos te kunnen voltooien ! Meteen ook werd beslist om op deze vaste ‘feestdag’, nl. de zaterdag voor de eerste kermisdag in september jaarlijks ons groot kermisbal te organiseren in feestzaal ‘De Welkom’. Om nog wat meer in de kas te krijgen werd er eveneens beslist om in december kalendertjes (lieve kalendertjes met poesjes als ook wat pittigere met blote borsten) te verkopen tegen 20 BEF !
Zo ziet u, beste lezer, dat Den Toog het niet zomaar in de schoot heeft geworpen gekregen en dat er in de beginfase van het bestaan ook al heel wat inspanningen door de spelers werd geleverd om het verdere bestaan te garanderen !